Z trądzikiem borykają się nie tylko nastolatki, lecz także osoby dorosłe. Młodzieńczy trądzik jest wynikiem gwałtownego wzrostu wydzielania hormonów płciowych, a za przyczyny trądziku dorosłych uważa się stres, zaburzenia hormonalne lub przyjmowanie niektórych leków. Ten ostatni równie dobrze może mieć podłoże genetyczne. Niezależnie od czynnika wywołującego tę chorobę, trądzik należy leczyć, i to możliwie jak najszybciej. Im prędzej rozpoczniecie kurację, tym mniejsze będzie ryzyko blizn i przebarwień. Jak powstaje trądzik i jakie są postacie trądziku? Jakie metody leczenia trądziku polecam oraz na czym polega jego miejscowe i ogólne leczenie? Jak powinna wyglądać codzienna pielęgnacja cery trądzikowej? Na te pytania postaram się odpowiedzieć w swoim skromnym wpisie.
Jak powstaje trądzik i jakie są postacie trądziku?
Za pierwsze zmiany trądzikowe uważa się zaskórniki i pryszcze. Trądzik powstaje w wyniku zwiększonej produkcji sebum w gruczołach łojowych i nadmiernego rogowacenia komórek skóry. Złuszczone komórki blokują ujścia gruczołów, a wydzielina, która się w nich gromadzi, tworzy zaskórniki. Ta ostatnia stanowi nie tylko pożywkę dla bakterii, lecz także źródło stanów zapalnych, z których powstają krosty.
W zależności od stopnia zaawansowania choroby zmiany trądzikowe mogą mieć rożną postać:
- białawe lub czarne punkciki (zaskórniki) na twarzy, ramionach, dekolcie lub plecach oznaczają wczesną postać trądziku;
- wypukłe, czerwone zmiany (grudki i krostki) są przejawem średnio nasilonego trądziku;
- sinoczerwone guzki wypełnione ropą to objaw zaawansowanej postaci choroby.
Wszystkie postacie trądziku można (i trzeba) leczyć
Domowe zabiegi pielęgnacyjne mogą pomóc przy sporadycznych problemach z krostkami lub łagodnej postaci trądziku. W innych przypadkach powinnyście odwiedzić lekarza dermatologa.
Podstawą leczenia średnio nasilonych i ciężkich postaci trądziku są preparaty na bazie izotretynoiny. Ta ostatnia złuszcza naskórek i hamuje pracę gruczołów łojowych oraz ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Izotretynoina uchodzi za lek przeciwtrądzikowy o najszerszym spectrum działania przyczynowego, który daje szansę na trwałe wyleczenie choroby. Wskazaniem do podjęcia takiej formy leczenia są dwie nieskuteczne kuracje antybiotykiem. Leczenie trwa kilka miesięcy i ma skutki uboczne, dlatego musi być prowadzone pod kontrolą lekarza.
Metody leczenia trądziku
Efekty leczenia trądziku mogą być widoczne dopiero po wielu miesiącach, ale warto na nie poczekać; nasza cierpliwość zostanie nagrodzona nie tylko ładną cerą, lecz także dobrym samopoczuciem. W zależności od typu zmian dermatolog może zaproponować leczenie miejscowe lub ogólne.
Trądzik – leczenie miejscowe
Leczenie miejscowe stosuje się w przypadku trądziku o łagodnym i średnim nasileniu. Wykorzystywane preparaty mają postać maści, kremu, żelu lub płynu i używa się ich bezpośrednio na zmiany skórne. Leki miejscowe mogą zawierać:
- Retinoidy (pochodne witaminy A) – zapobiegają powstawaniu zaskórników i stanów zapalnych oraz umożliwiają prawidłowe złuszczanie naskórka;
- Kwas azelainowy – działa antybakteryjnie, przeciwzapalnie, złuszczająco i przeciwłojotokowo. Stosuje się go także w leczeniu blizn potrądzikowych;
- Antybiotyki (erytromycyna lub klindamycyna) – leczą zmiany zapalne;
- Nadtlenek benzoilu – działa złuszczająco, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie.
Niektóre leki miejscowe to preparaty złożone, które zawierają retinoidy i antybiotyki, retinoidy i nadtlenek benzoilu lub nadtlenek benzoilu i antybiotyki.
Trądzik – leczenie ogólne
Sprawdza się w ciężkich postaciach trądziku. Wtedy stosuje się doustnie:
- Antybiotyki (tetracyklinę, doksycyklinę, minocyklinę lub metacyklinę, a rzadziej erytromycynę lub biseptol) – zmniejszą liczbę bakterii i stan zapalny. Należy je zażywać przez kilka miesięcy (do pół roku).
- Tabletki antykoncepcyjne działające antyandrogennie – stosuje się w przypadku zaburzeń hormonalnych (na przykład hirsutyzmu) po konsultacji z ginekologiem-endykronologiem. Przynoszą rezultaty u kobiet, u których zmiany trądzikowe nasilają się przed miesiączką.
- Izotretynoinę – spowalnia wydzielanie łoju i zabija bakterie, a tym samym zapobiega stanom zapalnym.
Dermatolog, poza leczeniem, może zaproponować zabiegi, które przyspieszą gojenie zmian trądzikowych i w efekcie poprawią wygląd skóry. Mają one na celu oczyszczenie i wygładzenie skóry oraz zredukowanie grudek i zwężenie porów. Są wśród nich:
- peelingi medyczne (na przykład przy użyciu kwasu migdałowego, glikolowego, pirogronowego lub trójchlorooctowego);
- mikrodermabrazja, czyli mechaniczne złuszczanie zrogowaciałych komórek naskórka.
Z kolei blizny potrądzikowe można usunąć za pomocą zabiegów laserowych.
Codzienna pielęgnacja cery trądzikowej
Skóra trądzikowa wymaga szczególnej pielęgnacji. Aby wspomóc jej leczenie i jak najdłużej utrzymać efekty kuracji, używajcie łagodnych preparatów aptecznych przeznaczonych do cery z trądzikiem.
Najpierw umyjcie twarz delikatną pianką lub łagodnym żelem, po czym przetrzyjcie ją bezalkoholowym tonikiem i posmarujcie lekkim kremem nawilżającym. Regularnie, najlepiej 1-2 razy w tygodniu, stosujcie łagodne peelingi i maseczki oczyszczające, które odświeżą skórę.
Możecie używać podkładu lub pudru, o ile będą to kosmetyki mineralne, czyli wyprodukowane ze sproszkowanych minerałów. Takie preparaty nie zatykają porów, dobrze wchłaniają nadmiar sebum i łagodzą podrażnienia.
Tego nie róbcie!
Po pierwsze, nie zapominajcie o regularnym (i częstym!) myciu akcesoriów, którymi nakładacie kosmetyki. Dzięki temu unikniecie namnażania bakterii.
Po drugie, nie wyciskajcie krost i zaskórników. Skutkiem takiego postępowania mogą być podrażnienia, przebarwienia i blizny, a także rozsianie bakterii i w konsekwencji rozszerzenie się stanu zapalnego.
Jakie metody leczenia trądziku stosowałyście i polecacie? Udało Wam się pozbyć choroby na dobre? Podzielcie się swoimi doświadczeniami!
Dodaj komentarz